مقایسه راکتورهای بیوفیلمی با بستر متحرک و ناپیوسته متوالی جهت تصفیه فاضلابهای شور صنایع غذایی

غلظت بالای نمک در فاضلاب تولیدی برخی صنایع و نیز آب مصرفی مناطق ساحلی و کویری، سبب افزایش شوری و ایجاد مشکلات عدیده در امر تصفیه فاضلاب می شود. در این تحقیق کارآیی دو سیستم پیشرفته تصفیه فاضلاب شامل راکتورهای بیوفیلمی با بستر متحرک (MBBR) و راکتورهای ناپیوسته متوالی (SBR) تا غلظت mg/L 30000 نمک در شرایط ناپیوسته در مقیاس آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت.
طبق نتایج حاصل، کارایی هر دو سیستم در تصفیه و حذف شوری در مقادیر پایین (5/0%) معادل 94 درصد بوده است اما در غلظت بالای نمک (3%)، راندمان حذف شوری در سیستم SBR (90 درصد) نسبت به MBBR (83 درصد) افزایش یافته است. بعبارتی رشد معلق میکروارگانیسم ها در راکتورهای سری SBR در مقایسه با رشد چسبیده بر روی آکنه های موجود در سیستم MBBR از توانایی و قابلیت بیشتری برای حذف شوری برخوردار می باشند. در رابطه با COD نیز به ترتیب در سیستمهای MBBR و SBR حذف 78 و 85 درصد حاصل شد. در مطالعه اثر شوک بر کارائی سیستمها با افزایش ناگهانی غلظت نمک به mg/L 50000، راندمان حذف شوری در سیستمهای MBBR و SBR به ترتیب به حدود 56 و 68 درصد کاهش یافت که بعد از گذشت 28 روز به حالت قبل بازگشت.