اثر سطوح مختلف اسید سیتریک، اسید پروپیونیک و باکتری باسیلوس سابتیلیس بر تولید آفلاتوکسین از قارچ آسپرژیلوس فلاووس

آفلاتوکسین به عنوان یکی از خطرناک ترین توکسین های قارچی برای انسان و دام محسوب می شود. آلودگی محصولات کشاورزی به آفلاتوکسین، سبب زیان اقتصادی در کشاورزی، صنایع غذایی و دامی می شود. در مطالعه حاضر، اثر غلظت های مختلف اسید سیتریک، اسید پروپیونیک و جدایه BsP4 باکتری باسیلوس سابتیلیس بر تولید سم آفلاتوکسین B1 از قارچ آسپرژیلوس فلاووس مورد بررسی قرار گرفت. پنج تیمار غلظتی (صفر، 5/0، 75/0، 1 و 25/1 درصد حاوی ترکیبات مورد نظر)، در چهار تکرار جهت مقایسه میزان تولید آفلاتوکسین استفاده گردید. غلظت های مورد نظر از این ترکیبات تهیه و به محیط های کشت سیب زمینی – دکستروز - آگار (PDA) اضافه شدند. پس از گذشت 21 روز قارچ های تولید شده بر روی محیط های کشت PDA به فلاسک های حاوی برنج جهت تولید سم آفلاتوکسین منتقل گردیدند. به غلظت های مورد مطالعه حاوی هر کدام از ترکیبات مورد نظر 4 عدد فلاسک اختصاص داده شد، (20 عدد فلاسک به ازاء هر ترکیب). میزان سم آفلاتوکسینB1 تولید شده مربوط به هر یک از گروه های اشاره شده، توسط روش کروماتوگرافی لایه نازک (TLC) اندازه گیری گردید. کمترین بازده تولید سم آفلاتوکسین (1/22ppm) متعلق به غلظت 25/1 میلی لیتر از جدایه BsP4 باکتری باسیلوس سابتیلیس بود (05/0> P). همچنین بیشترین بازده تولید سم در تیمار پایه مشاهده گردید (60/82ppm). در نتیجه به ترتیب با افزایش غلظت اسید سیتریک، اسید پروپیونیک و جدایه BsP4 باکتری باسیلوس سابتیلیس میزان تولید سم آفلاتوکسین به کمترین میزان ممکن می رسد.