مقایسه تاثیر دو روش آموزش ایفای نقش و کلاسیک در زمینه بهداشت قاعدگی بر رفتار دختران مدارس راهنمایی

توجه به ابعاد مختلف بهداشت دوران بلوغ نقش مهمی در سلامت دختران و در نهایت سلامت باروری آینده آنان دارد. هدف این مطالعه مقایسه تاثیر دو روش آموزش ایفای نقش و کلاسیک در زمینه بهداشت قاعدگی بر رفتار دختران مدارس راهنمایی بود.

این مطالعه تجربی، نیاز های آموزشی دوران بلوغ دختران دوره راهنمایی را با روش مصاحبه، بررسی می کند. در این مطالعه دو مدرسه راهنمایی دخترانه به صورت تصادفی انتخاب شده و دانش آموزان این مدارس (هر مدرسه 60 نفر) پرسشنامه آگاهی، نگرش و چک لیست عملکرد در زمینه بهداشت دوران بلوغ را تکمیل نمودند. سپس یکی از مدارس جهت انجام مداخلات آموزشی به صورت تصادفی انتخاب شده و مدرسه دیگر به عنوان شاهد مورد بررسی قرار گرفت. پس از گروه بندی دانش آموزان به چهار زیر گروه 15 نفره، در گروه مداخله طی چهار جلسه به شیوه ایفای نقش، پرسش و پاسخ وسخنرانی مداخله انجام شد. در مدرسه گروه شاهد به همان تعداد دانش آموزان از طریق آموزش کلاسیک (سخنرانی)، آموزش در مورد بهداشت بلوغ را دریافت نمودند. نتایج مداخله در دو گروه با هم مقایسه شد. داده ها با آزمون های آماری تی دانشجویی، تی تست مستقل و زوج و آنالیز کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند.

دانش، نگرش و عملکرد دختران راهنمایی در خصوص بهداشت قاعدگی، قبل و بعد از مداخله و اجرای روش آموزشی ایفای نقش به طور معنی داری افزایش یافت(05/0>p). به این ترتیب که میانگین نمره آگاهی قبل از مداخله در گروه ایفای نقش53/1±35/2 و پس از مداخله 1/11± 25/4 بود. میانگین نمره نگرش قبل از مداخله1/33±83/2 و پس از مداخله 27/1±96/3 بود. میانگین نمره عملکرد قبل از مداخله34/2±04/6 و پس از مداخله 55/1±61/8 بود، در حالی که در گروه کلاسیک اختلاف معنی داری مشاهده نشد(05/0<p).

روش آموزش ایفای نقش، برتری معنی داری نسبت به روش کلاسیک در ارتقای آگاهی و نگرش و عملکرد دختران در زمینه بهداشت قاعدگی را نشان داد.