توانمندی بالینی و روانشناختی پرستاران و همبستگی آن ها با مشخصات فردی-اجتماعی

توانمندی پرستاران نقش مهمی در تحقق رسالت نظام سلامت ایفا می کند. یکی از مشکلات نظام بهداشت و درمان، میزان توانمندی حرفه ای و مراقبتی پرستاران است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین توانمندی بالینی و روانشناختی پرستاران و همبستگی آن با مشخصات فردی-اجتماعی آن ها انجام شد.

این مطالعه از نوع توصیفی-همبستگی است که در آن 170 نفر پرستار با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، از میان پرستاران شاغل در بیمارستان های تامین اجتماعی استان تهران انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه سه قسمتی مشخصات فردی-اجتماعی، «پرسشنامه توانمندی بالینی» Clinical Competency Questionnaire«و پرسشنامه»توانمندی روانشناختی اسپریتزر«Psychological Empowerment Spreitzer» انجام شد. روایی و پایایی پرسشنامه ها در مطالعات قبلی تایید شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از SPSS نسخه 13 صورت گرفت.

بالاترین میانگین نمره توانمندی بالینی در بعد توانایی های مدیریتی (8/5±41/44) و کمترین میانگین نمره در بعد اقدامات تشخیصی (84/1±94/13) حاصل شد. در توانمندی روانشناختی بیشترین میانگین نمره متعلق به بعد شایستگی (38/1±4/9) و کمترین میانگین نمره متعلق به بعد استقلال (72/1±37/8) بود. همبستگی معنی داری بین تعداد کارکنان در بخش، سطح تحصیلی پرستاران و برخی ابعاد توانمندی های روانشناختی و بالینی و همچنان بین سابقه کار در بخش فعلی با برخی ابعاد توانمندی بلاینی و سابقه کار بالینی و برخی ابعاد توانمندی روانشناختی بدست آمد (05/0P<).

با توجه به بالاتر بودن میزان توانایی های مدیریتی و اقدامات تشخیصی در مقابل موثر بودن و مستقل بودن پرستاران، ارائه برنامه های باز آموزی و آموزش های ضمن خدمت پرستاران، همچنین دادن اختیارات و مسئولیت بیشتر به پرستاران توانمند، می تواند سبب ارتقاء احساس استقلال در پرستاران گردد.