بررسی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به لیشمانیوز پوستی شهرستان فسا

اسکار ناشی از لیشمانیا و شیوع اختلالات روانپزشکی موضوع مهمی در زندگی افراد مبتلا به بیماری سالک است. با توجه به افزایش شیوع بیماری سالک در شهرستان فسا، هدف این پژوهش بررسی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بیماری سالک شهرستان فسا در سال 89-1388بوده است. این مطالعه توصیفی- تحلیلی به روش مقطعی در سال 1388 بر روی 70 بیمار مبتلا به سالک مراجعه کننده به مرکز بهداشت به روش نمونه گیری پی درپی انجام شد. از طریق 3 پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، SF-36 و DLQI بررسی شد. یافته ها با شاخص های میانگین و فراوانی نمایش داده شد. مقایسه کیفیت زندگی پوستی در زیر گروه های جمعیت با استفاده از آزمون های تی و آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد. رابطه بین کیفیت زندگی پوستی و کیفیت زندگی عمومی با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون محاسبه شد.
در این مطالعه میانگین نمره DLQI در بیماران 7/13 واحد بود. نمره کل DLQI با سن رابطه معکوس و با طول مدت ابتلا رابطه مستقیم داشت. بیشترین میانگین نمره SF-36 در حیطه نگرش افراد از سلامت عمومی (5/21 ± 1/72) و کمترین آن در حیطه عملکرد اجتماعی (7/27 ± 1/56) بیماران قرار داشت.
با توجه به مطالعه انجام شده می توان با تعیین عوامل مرتبط با کیفیت زندگی افراد مبتلا و بستای برنامه ریزی مسولان در را هارتقای آنها از آسیبهای جسمی و روانی جلوگیری کرد.