نقش گیرنده های گابا A موجود در ناحیه پارابراکیال بر روی تعدیل درد در موشهای صحرایی

هسته پارابراکیال، یک رابط مهم در انتقال پیامهای دردآور به نورون های ناحیه مغز میانی می باشد. گیرنده های گابا A نقش دوگانه ای در کنترل درد داشته و در ناحیه پارابراکیال فراوان می باشند. در این مطالعه، به ارزیابی تزریق دوطرفه دوزهای مختلف آگونیست گیرنده های گابا A (موسیمول) و آنتاگونیست گیرنده های گابا A (بیکوکولین) در ناحیه پارابراکیال بر روی تعدیل درد با استفاده از آزمون پس کشیدن دم (tail-flick test) پرداختیم.
پس از بیهوش نمودن موش های صحرایی با پنتو باربیتال سدیم (55 میلی گرم /کیلوگرم)، با استفاده از دستگاه استریوتاکسی در ناحیه پارا براکیال، کانول گذاری صورت گرفت. یک هفته بعد از بهبودی، اثر تزریق دو طرفه موسیمول (5/62، 125 و 250 نانوگرم در هر طرف) و بیکوکولین (50، 100، 200 نانوگرم در هر طرف) در ناحیه پارابراکیال بر روی مدت زمان تاخیر پس کشیدن دم بررسی شد. مدت زمان تاخیر پس کشیدن دم، هر 5 دقیقه یک بار برای مدت زمان 60 دقیقه مورد سنجش قرار گرفت.
تزریق دو طرفه موسیمول (5/62 و 125 نانوگرم) و بیکوکولین (50، 100، 200 نانوگرم)، در ناحیه پارابراکیال، تاثیر معنی داری بر روی مدت زمان تاخیر پس کشیدن دم نداشت. تزریق موسیمول (250 نانوگرم در هر طرف) سبب ایجاد هیپر آلژزیا شد (05/0P<).
نتایج حاصل از مطالعه ما نشان داد که در این مدل درد، گیرنده های گابا A موجود در ناحیه پارابراکیال به شکل اندوژن فعال نبوده ولی توانایی تاثیر گذاری بر روی تعدیل درد را دارا می باشند.