تحلیل فرهنگی- انتقادی گفتمانهای سکولاریستی در جنبش دانشجویی متاخر ایران

هدف این مقاله، تحلیل فرهنگی- انتقادی گفتمانهای چهارگانه سکولاریستی در جنبش دانشجویی متاخر ایران است. در چارچوب این مطالعه، به زمینه ها و علل شکل گیری این گفتمانها، دالها، وزن و عقبه بدنه دانشجویی، غایات و برنامه های عمده و در نهایت، نقد رویکرد راهبردی و ایدئولوژیک آنها پرداخته شده است.
روش پژوهش به طور عمده مبتنی بر «مشاهده مستقیم» بوده که با رجوع به برخی منابع مکتوب، تکمیل شده است. سپس، این داده ها در درون برخی از مفاد و مضامین روش «تحلیل گفتمان» گنجانده و تحلیل شده اند.
یافته اصلی مقاله این است که بخشی از جنبش دانشجویی (از جمله دفتر تحکیم وحدت و انجمنهای اسلامی دانشجویان)، از اواخر دهه 60 دچار دگردیسی معرفتی و ایدئولوژیک شده، گفتمانهای سکولاریستی را در جنبش دانشجویی شکل دادند. این گفتمانها خواهان تفوق سیاسی و فرهنگی در دانشگاه و سپس مبارزه چند لایه با انقلاب اسلامی هستند.
پژوهش حاضر ما را به این نتیجه سوق می دهد که به دلیل برخورداری «ایدئولوژی اسلامی» از توان و ظرفیت کافی برای مواجهه فعال نظری و انتقادی با گفتمانهای سکولاریستی و همچنین تولید «علوم انسانی اسلامی»، حاملان و فاعلان «گفتمان اسلامی انقلابی» باید با مجهز ساختن خود به این ایدئولوژی، این «رویارویی فرهنگی» را محقق سازند.