اثر سیپروفلوکساسین، سفتی زوکسیم و کاربنی سیلین بر کلبسیلاهای جدا شده از نمونه بیماران

کلبسیلاها باکتری گرم منفی VP (وژز پروسکوئر) مثبت هستند که به صورت همسفره در دستگاه گوارش و مجاری تنفسی افراد یافت شده و به عنوان عامل عفونت جدی در بیماران بستری در بیمارستان و مقاوم در برابر آنتی بیوتیک ها مطرح هستند. این مطالعه به منظور تعیین اثر سیپروفلوکساسین، سفتی زوکسیم و کاربنی سیلین بر کلبسیلاهای جدا شده از نمونه بیماران انجام شد.
در این مطالعه آزمایشگاهی 1200 نمونه بالینی مختلف از بیماران بستری در بیمارستان امام خمینی (ره) تهران جمع آوری و برای شناسایی کلبسیلا مورد بررسی قرار گرفتند. برای تعیین حداقل غلظت کشندگی (MIC) گونه های کلبسیلا شناسایی شده، نسبت به آنتی بیوتیک های کاربنی سیلین، سفتی زوکسیم و سیپروفلوکساسین از روش تهیه رقت در لوله macrodilution broth test استفاده شد.
از 1200 نمونه جدا شده 300 نمونه (25درصد) کلبسیلا تشخیص داده شد. بیشترین کلبسیلای تشخیص داده شده از نمونه های ادرار (73 درصد) بود و کلبسیلا پنومونیه (94 درصد) فراوان ترین گونه جدا شده بود. نتایج MIC و حداقل غلظت مهارکنندگی (MBC) حاصله با استفاده از رقت های متوالی، محدوده غلظت هایی که رشد گونه های مختلف کلبسیلا را متوقف ساخت؛ به ترتیب برای کاربنی سیلین 16-1024 μg/ml، سفتی زوکسیم 4-256 μg/ml و سیپروفلوکساسین 16-0.25 μg/ml به دست آمد. 94 درصد از کل گونه های کلبسیلا نسبت به کاربنی سیلین، 6 درصد به سفتی زوکسیم و یک درصد به سیپروفلوکساسین مقاوم بودند.
دو داروی سیپروفلوکساسین و سفتی زوکسیم در درمان عفونت های ناشی از کلبسیلا مناسب هستند.