بررسی معنی شناختی استعاره صورت در زبان قرآن

بررسی مسائل مربوط به اشتراک لفظی و چند معنایی، معنای حقیقی و مجازی از جمله مواردی است که در تحلیل زبان قرآن در طول تاریخ مورد نظر بوده است. این مقاله به بررسی معنی شناختی استعاره صورت در زبان قرآن، در چارچوب مدل لیکاف-جانسون و نظریه «نینگ یو» پرداخته است. پرسش تحقیق این است که مفهوم «صورت» (و مفاهیم مرتبط با آن) چگونه در مفهوم سازی عناصر مجرد و انتزاعی قرآن عمل کرده اند؟ و چه تما یزی می توان میان زبان عادی بشر و زبان قرآن، از نظر نوع الگو- برداری استعاری بین حوزه های عینی(در اینجا صورت) و مفاهیم غیرعینی ترسیم نمود؟ نتایج بررسی داده های قرآنی (کانونهای استعاری) حاوی واژه های مربوط به «صورت» نشان داد که برخی مفاهیم انتزاعی مثل «ایمان، شخصیت و رضایت» از طریق مفاهیم عینی و جسمی مثل «رو، روکردن و روبرگرداندن» مفهوم سازی شده اند. همچنین به علت تسلط فرهنگ دینی بر قرآن، حوزه های مقصد به مفاهیم مرتبط با دین و آموزه های قرآنی مرتبط است.