میزان تغییرات ترکیبات ثانویه تحت تنش خشکی در نهال های بلوط برودار، دارمازو و وی ول

تولید ترکیبات ثانویه در برابر تنش های محیطی به عنوان سدی دفاعی است. این موارد عمدتا ترکیبات فنولی از جمله اسیدهای فنولی، تانن ها و لیگنین هستند. در تحقیق حاضر، سه گونه بلوط زاگرس (برودار، دارمازو و وی ول) تحت تنش خشکی آزمایش شد. برای این منظور، نهال ها بدون اینکه در گلدان مطالعه ای انجام شود و در شرایط کاملا یکسان و در فضای باز کاشته شدند. سپس، زمانی که نهال ها چهارماهه بودند، آبیاری قطع شد تا خاک گلدان ها به تدریج به ظرفیت مزرعه ای 70% (تیمار ضعیف)، 50% (تیمار متوسط) و 30% (تیمار شدید) طی پانزده روز رسیدند. پس از برداشت نهال ها در هر مرحله از آزمایش، ذی توده کل و میزان ترکیبات ثانویه مختلف (فنول کل، تانن کل، تانن متراکم) برگ نهال ها اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که تنش خشکی، میزان ذی توده را به طور معنی داری کاهش داد. نتایج ترکیبات ثانویه مختلف در گونه های مختلف نیز نشان داد که تنها تانن کل گونه بلوط ایرانی در معرض تنش خشکی ضعیف با کنترل تفاوت معنی داری داشت. همچنین در تنش خشکی شدید نیز تانن متراکم و فنول کل نسبت به کنترل در هر سه گونه تغییر افزایشی غیرمعنی دار داشت؛ اما میزان تانن کل تحت تنش خشکی شدید نسبت به کنترل تنها در گونه برودار به طور قابل توجهی بیشتر بود. همچنین درصد زنده مانی گونه برودار نیز از دو گونه دیگر بالاتر بود؛ بنابراین، به نظر می رسد که یکی از مکانیسم های موثر در مقاومت به خشکی افزایش میزان تانن کل باشد که در گونه برودار مشاهده شد و سبب حفظ زنده مانی بالاتر در این گونه شد.