ضرورت مرمت محلات و واحدهای مسکونی قدیمی در شهرهای ایران

رشد و توسعه ناموزون شهرها و سیاست های نادرست شهری در ایران طی چند دهه اخیر، رکود و فرسودگی بافت های قدیمی، به خصوص بافت های مسکونی را به دنبال داشته است. این بافت از شهرها به خاطر واقع شدن در مسیر تحولات اقتصادی اجتماعی و بروز توسعه و ناهماهنگی های شکلی و کاربردی که در پی گسترش فضاهای مجاور حوزه های مسکونی پیش آمده، بیش از پیش تخریب گردیده اند. همچنین، نفوذ کاربری های تجاری، انبارها و کارگاه های صنعتی به عمق بافت و تداخل با محدوده مسکونی سبب انزوای واحدهای مسکونی شده است. این روند چنان ابعاد گسترده ای به خود گرفته است که هویت و حیات مدنی این فضاهای شهری را به عنوان مکانی برای رشد و توسعه انسان زیر سوال برده است. این در حالی است که بافت های قدیمی می توانند بستری لایق و سرزنده برای زندگی شهروندان فراهم آورند. با توجه به مسایلی که بافت های مسکونی قدیمی دچار آن هستند، مرمت و بازسازی این بافت ها بیش از پیش ضرورت پیدا می کند. برخی از مزایایی که مرمت واحدهای مسکونی قدیمی دارند، عبارت هستند از: کاستن از تعداد متقاضیان مسکن، حفظ هویت گذشته شهرها، صرفه جویی در مصالح ساختمانی کشور و کمک به اقتصاد کشور و جلوگیری از بر هم ریختن ارتباطات اجتماعی ساکنان.
در این مقاله سعی بر این است تا بر ضرورت مرمت محلات و واحدهای مسکونی قدیمی پرداخته شود. روش تحقیق تحلیلی توصیفی است. جهت جمع آوری مطالب و داده های پژوهش از روش های کتابخانه ای و اینترنتی استفاده شده است. هدف از این پژوهش پرداختن به مسایل موجود در بافت های مسکونی و قدیمی شهرهای ایران و همچنین تاکید بر ضرورت مرمت و بازسازی این بافت از شهرها است.