جامعه شناسی تاریخی: تبیین های تعمیم پذیر یا روایت های گوناگون

پرسش از آرای شبه پوزیتیویستی در باب تاریخ که بین حال و گذشته رابطه برقرار می کند و بر بازآفرینی و بازسازی گذشته تاکید می ورزد؛ و طرح دیدگاه های اندیشمندانی همچون ریکور، فوکو و دریدا که منکر دسترسی به امر تاریخی اند و در نتیجه معتقدند که در پژوهش تاریخی چاره ای جز تکیه بر روایت ها نیست؛ از مهم ترین مبحث هایی است که همواره محل مناقشه و مداقه میان متفکران و فلاسفه اجتماعی در دو سده اخیر بوده است. نوشتار پیش رو در صدد است با ارائه و تبیین دیدگاه های مذکور، نسبت این دو دیدگاه با حوزه جامعه شناسی تاریخی را مورد واکاوی قرار دهد و سپس پرسش-هایی به قرار زیر را به بحث بگذارد: 1. اساسا وضعیت در جامعه شناسی تاریخی چگونه است؟ 2.آیا می توان جامعه شناسی تاریخی را به جامعه شناسی زمان حاضر تقلیل داد؟ 3. آیا جامعه شناسی تاریخی قابل تقلیل به روایت های گوناگون تقلیل-پذیر است؟