تاثیر تمرین قدرتی و برنامه بازتوانی قلبی بر پارامترهای بیومکانیکی سرعت و شدت جریان خون و ارتباط آن با سختی رگ در عروق بازویی و رانی در بیماران پیوند عروق کرونری(CABG)

با فرض اینکه بازتوانی قلبی و ورزش سبب کاهش قابل توجهی در میزان مرگ و میر بیماران عروق کرونر قلب می‎شود و نقش مهمی در امر پیشگیری ثانویه دارد، هدف از انجام این تحقیق اثر تمرینات قدرتی و برنامه بازتوانی قلبی بر پارامتر‎های بیومکانیکی سرعت و شدت جریان خون و بررسی ارتباط آن با شاخص سختی رگ در شریان‎های بازویی و رانی بیمارانی است که یک تا دو ماه از عمل پیوند عروق کرونری آن‎ها گذشته است.
این پژوهش به صورت پیش‎آزمون و پس‎آزمون روی 40 زن و مرد 50 تا 80 سالی که تحت عمل بای‎پس عروق کرونری قرار گرفته بودند، انجام شد. آزمودنی های گروه آزمایش را 18 نفر که به مدت شش هفته، هفته‎ایی سه جلسه به انجام برنامه بازتوانی و تمرینات قدرتی با شدت‎ معین انجام شد، تشکیل دادند. گروه کنترل 14 نفر بود، که در برنامه‎ی تمرینی شرکت نداشتند. اندازه‎گیری متغیرهای سرعت جریان خون و قطر رگ در فاز سیستول و دیاستول با دستگاه اولتراسوند داپلر اندازه‎گیری و میانگین سرعت، شدت جریان خون و شاخص سختی‎رگ برای هر دو گروه محاسبه شد. از تی تست وابسته در سطح معناداری 05/0 از ضریب همبستگی پیرسون جهت ارتباط سنجی بین پارامتر‎ها در سطح معناداری 01/0 جهت تحلیل آماری استفاده شد.
تغییرات معنا‎داری در میزان قطر رگ(p =0.00)، سرعت(p =0.00، 0.00) و فشار خون(p =0.00، 0.01) در گروه آزمایش داشت. شاخص سختی ‎رگ و شدت جریان خون بیماران گروه آزمایش در شریانها تغییر معناداری نداشت.
با توجه به نتایج بدست‎آمده، می‎توان گفت تمرینات قدرتی و برنامه بازتوانی قلبی می‎تواند در بهبود رفتار همورئولوژی خون و وضعیت عروق محیطی این بیماران موثر باشد.