تغییرات اشک بعد از عمل جراحی افتادگی پلکی یک طرفه

ارزیابی میزان تغییرات اشک در بیمارانی که تحت عمل جراحی افتادگی پلکی یک طرفه قرار گرفته اند.
روش پژوهش: این کارآزمایی بالینی در طول 2 سال بر روی بیمارانی انجام شد که به علت افتادگی یک طرفه پلک، تحت جراحی پلک قرار گرفتند. بیماران فاقد هرگونه سابقه عمل جراحی چشمی به جز افتادگی پلک بودند. همه شاخص های مربوط به وضعیت و عملکرد پلک ها و وضعیت اشکی آن ها قبل از عمل ثبت شدند. سپس چشم مبتلا تحت عمل جراحی لواتور رزکشن یا اسلینگ، بر حسب عملکرد لواتور، قرار گرفت. وضعیت اشک، قبل، یک ماه، سه ماه و 6 ماه بعد از عمل، به وسیله آزمون های شیرمر با و بدون بی حسی و زمان گسست اشک (TBUT) ارزیابی گردید. هم چنین در مورد علایم سابجکتیو خشکی چشم نیز از بیماران پرسیده شد. در پایان، مجموعه یافته ها با چشم سالم بیمار به عنوان شاهد مقایسه شدند.
در مجموع 83 بیمار با میانگین سنی 16.2±26.2 سال وارد مطالعه شدند که 46 نفر (55.4 درصد) آن ها مرد بودند. علت افتادگی پلک در 77 نفر (92.8 درصد) مادرزادی بود. جراحی در 56 نفر (67.5 درصد) با روش لواتور رزکشن و در 27 نفر (32.5 درصد) با روش اسلینگ انجام شد. نتیجه عمل جراحی در 47 بیمار (56.6 درصد) مطلوب و در 33 بیمار (39.8 درصد) کم اصلاحی و در 3 بیمار (3.6 درصد) بیش اصلاحی بود. تغییرات میزان شیرمر با و بدون بی حسی و TBUT از قبل از عمل تا 6 ماه پس از عمل به نفع افزایش خشکی در چشم های عمل شده با گذشت زمان بود. در بیمارانی که از خشکی چشم به طور سابجکتیو شکایت داشتند؛ از شاخص های فوق، فقط TBUT در سمت مبتلا نسبت به سمت سالم کوتاه تر بود. وضعیت شاخص های فوق در بین چشم سالم و عمل شده، در دو گروه جراحی لواتور رزکشن و اسلینگ و نیز در بین سه گروه نتایج خوب، بیش اصلاحی و کم اصلاحی، در زمان های مختلف، تفاوت چشم گیری نداشتند.
عمل جراحی افتادگی پلک، به طور بالقوه، باعث کاهش میزان و کیفیت اشک به ویژه در پی گیری طولانی مدت می شود و ممکن است منجر به بروز علایم بالینی خشکی چشم گردد. نظر به این که برخی از این بیماران ممکن است در آینده نیاز به اعمال جراحی دیگر چشم نظیر اعمال جراحی رفرکتیو یا آب مروارید داشته باشند؛ توجه به وضعیت اشک آن ها حایز اهمیت است و جراحان باید به سابقه عمل جراحی افتادگی پلک توجه داشته باشند. هم چنین برخی شکایات این بیماران ممکن است به دلیل پیدایش خشکی چشم باشد که نیازمند توجه درمانی است.