آیا اشتغال زنان در مراکز بهداشت و درمان با کیفیت زندگی آن ها در ارتباط است؟ مطالعه موردی شهرستان زابل در سال 1389

ارتباط میان شغل و جنبه های مختلف سلامت، از جمله کیفیت زندگی، در مطالعه های متعدد بررسی شده است. از سویی آمار زنان شاغل ایران رو به افزایش است. هدف این مطالعه بررسی ارتباط اشتغال و کیفیت زندگی زنان در شهرستان زابل است.

این مطالعه از نوع مقطعی است که بر نمونه ای شامل 420 زن انجام شد. از پرسش نامه SF-36 به عنوان یک ابزار معتبر برای اندازه گیری کیفیت زندگی افراد استفاده شد. کیفیت زندگی با استفاده از روش خوشه بندی، دسته بندی شد و ارتباط میان متغیرهای مستقل با دسته های کیفیت زندگی، با رگرسیون لجستیک بررسی گردید.

افراد مورد بررسی دارای میانگین سنی 46/30 با انحراف معیار 75/8 سال بودند. کیفیت زندگی افراد به سه دسته کیفیت زندگی پایین، متوسط و بالا تقسیم بندی شد که به ترتیب شامل 4/35، 7/33 و 9/30 درصد افراد نمونه بودند. افراد شاغل نسبت به زنان خانه دار، به ترتیب دارای 153 و 217 درصد شانس بیشتر برای عضویت در دسته افراد با کیفیت زندگی متوسط و بالا بودند(05/0 >p). به ازای یک واحد افزایش سن به ترتیب 5 و 4 درصد کاهشی معنادار در شانس عضویت در دسته افراد با کیفیت زندگی متوسط و بالا دیده شد (0/05 >P).

بیش از نیمی از زنان بررسی شده، دارای کیفیت زندگی متوسط و پایین بودند. افزایش سن با کاهش کیفیت زندگی همراه بود، اما اشتغال یک پیش بینی کننده مستقل برای کیفیت زندگی بالاتر بود.