سیمای شهید در شعر احمد دحبور و معین بسیسو

مساله شهید و شهادت یکی از مسائل مهمی است که ادبیات معاصر فلسطین، بویژه شعر آن کشور، پس از فاجعه 1948م. بدان پرداخته است؛ زیرا پس از آنکه جوانان فلسطینی وارد صحنه مبارزه شدند، موضوع مقاومت نیز وارد ادبیات از جمله شعر شد و جلوه هایی متعدد در آن نمود و بروز یافت؛ از جمله شهادت در راه وطن که از مهمترین مسائل مطرح شده در این اشعار است. جاودانه بودن شهید و تاثیر پذیری جامعه از خون او، از جمله مضامین مهم این اشعار است؛ بطوری که حفظ پرچمی که شهید برافراشته میسر نخواهد شد، مگر با ادامه راه شهید که شعرای فلسطینی بسیاری در این عرصه قلم فرسایی کردند.«احمد دحبور» و «معین بسیسو» از جمله شعرای فلسطینی هستند که به موضوع شهید و شهادت در اشعارشان پرداخته و متون شعری خود را از این موضوع سرشار نموده اند؛ هرچند تفاوتهایی نیز میان قصایدشان به چشم می خورد. این مقاله درصدد است ضمن نگاه اجمالی به موضوع شهید در اشعار این دو شاعر، به اسلوب فنی این اشعار از 1948م. تا 2000م. بپردازد.