مطالعه تاثیر اسانس آویشن شیرازی(Zataria multiflora Boiss) و رزماری (Rosmarinus officinalis) بر جدایه های استرپتوکوکوس اینیایی جداسازی شده از قزل آلای رنگین کمان

هدف از این مطالعه تعیین سروتیپ و کپسول سویه های استرپتوکوکوس اینیایی عامل استرپتوکوکوزیس در مزارع قزل آلای کشور و نیز تعیین حداقل غلظت ممانعت کنندگی اسانس آویشن شیرازی و رزماری علیه این سویه ها بوده است. بعلاوه رفتار رشد برخی از این سویه ها در حضور اسانس های مذکور مطالعه گردیده است. براساس نتایج، بیشتر سروتیپ های عامل استرپتوکوکوزیس در مزارع قزل الای کشور از نوع سروتیپ I بوده و همه آنها دارای کپسول می باشند. نتایج نشان داد که حداقل غلظت ممانعت کنندگی(MIC) اسانس آویشن شیرازی علیه جدایه های سروتیپ I وII μl/ml 06/0وحداقل غلظت باکتری کشی(MBC) آنها به ترتیب μl/ml 15/0و μl/ml 25/0-12/0 بود، میزان MIC اسانس رزماری علیه جدایه های سروتیپ μl/ml I 25/0-12/0و برای جدایه های سروتیپ II برابر μl/ml 12/0محاسبه گردید. MBC رزماری علیه سروتیپI و II به ترتیب بالاتر از μl/ml 1 و 1- 5/0 برآورد گردید. بعلاوه در روش دیسک مشخص شد خاصیت ضدمیکروبی آویشن شیرازی علیه سروتیپ های استرپتوکوکوس اینیایی بطور معنی دار بیشتر از اسانس رزماری می باشد. از سوی دیگر روند رشد سویه های مورد استفاده با افزایش غلظت اسانس آویشن شیرازی و رزماری کاهش یافته و در غلظت های بالاتر از MIC رشد بطور کامل متوقف می گردد. براساس نتایج بدست آمده از این مطالعه می توان از اسانس های گیاهی مذکور، بویژه آویشن شیرازی بعنوان مهارکننده بیماری استرپتوکوکوزیس در مزارع پرورش قزل آلای رنگین کمان استفاده نمود