ارزیابی میزان پیچیدگی تکلیف با استفاده از تعداد کوشش های تمرینی

هدف این مطالعه بررسی کارآمدی تعداد کوشش های تمرینی در تعیین میزان پیچیدگی تکالیف است. 60 آزمودنی بنا به نوع تکلیف الف- ب و شیوه ارائه بازخورد(100درصدی، حذفی، خود کنترل) به شکل تصادفی در شش گروه قرار گرفتند. آزمودنی ها در طی دو روز نخست و در هر روز 100 مرتبه به تمرین تکالیف مورد نظر پرداختند. آزمون های یادداری در روزهای دوم و سوم و آزمون های بازاکتساب در روز سوم از ایشان به عمل آمد.با استفاده از آزمون آماری ANOVA مشخص شد که عملکرد آزمودنی ها به واسطه دسته کوشش های تمرینی در هر دو روز بهبود یافت، اما این بهبودی در روز دوم، در تکلیف ب به شکل معناداری بهتر از تکلیف الف بود. عملکرد آزمودنی ها در آزمون یادداری و بازاکتساب دوم به شکل معناداری بهتر از آزمون یادداری و بازاکتساب نخست بود. در ضمن گروه های تمرینی تکلیف ب در آزمون های یادداری به شکل معناداری بهتر از گروه های تمرینی تکلیف الف عمل کردند (p<0.05). نتایج نشان می دهد تکلیف الف نسبت به تکلیف ب پیچیده تر است و میزان بهینه ای از کوشش های تمرینی لازم است تا تکلیف دشوارتر تشخیص داده شود.