تاثیر هشت هفته تمرینات اصلاحی منتخب بر اختلالات اسکلتی- عضلانی مرتبط با کار معلمان شهر اصفهان با مداخله ارگونومی

اختلالات عضلانی- اسکلتی مرتبط با کار به عنوان یکی از مشکلات سلامتی عمومی در سراسر دنیا و علت اصلی ناتوانایی ها به شمار می رود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی شیوع اختلالات عضلانی- اسکلتی مرتبط با کار معلمان شهر اصفهان و تاثیر 8 هفته تمرینات اصلاحی منتخب و مداخلات ارگونومی بر آن ها بود.
برای این امر از پرسش نامه Nordic و روش ارزیابی سریع ریسک فاکتور Quick exposure check (QEC) استفاده شد. نتایج با استفاده از روش آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
تفاوت معنی داری بین نواحی مختلف بدن در خصوص اختلالات عضلانی- اسکلتی مشاهده شد (05/0 > P). در نواحی کمر (2/62 درصد)، گردن (4/47)، شانه (2/45 درصد)، زانو (2/42 درصد) و پا/قوزک پا (8/37 درصد) بیشتر بود. مچ/دست (1/36 درصد)، باسن- ران (5/23 درصد)، نواحی پشت (9/13 درصد) و آرنج (3/4 درصد) در مراحل بعدی قرار گرفتند. بر اساس نتایج QEC، 75 درصد از وظایف مورد مطالعه معلمان در سطح ریسک خطر بالا قرار داشت. همچنین امتیاز QEC نشان داد که نوشتن و تدریس روی تابلوی کلاس بالاترین امتیاز را در میان وظایف به خود اختصاص داد (63/57 درصد). به عبارت دیگر از نظر سطح ریسک در سطح بالایی قرار داشت و از نظر ارزیابی، اقدام های اصلاحی می بایست اعمال شود. به دنبال 8 هفته تمرینات اصلاحی و مداخلات ارگونومی میزان اختلالات کمر، شانه، گردن و دست/مچ بهبودی معنی داری مشاهده شد (05/0 > P)، به طوری که در نواحی گردن (70 درصد)، کمر (6/66 درصد)، شانه (5/33 درصد) و مچ دست (50 درصد) معلمان کاهش قابل توجهی در درد مشاهده شد.
نتایج نشان داد که میزان شیوع اختلالات عضلانی- اسکلتی در معلمان مورد مطالعه به نسبت بالا بود. علاوه بر آن بالا بودن سطح ریسک خطر نشانه آسیب زا بودن شرایط و محیط کار در مدارس بود. اقدامات اصلاحی اعمال شده در معلمان موجب کاهش اختلالات عضلانی- اسکلتی شد. از این رو اصلاح وضعیت پوسچر در تکنیک تدریس روی تابلوی کلاس توصیه می گردد.