مارال کلیدر و کهن الگوی زن ایرانی

مارال کرد نژاد کلیدر یکی از شخصیت های اصلی رمان است. او آفریننده بسیاری از وقایع و به گونه ای گرداننده جریانات اصلی در داستان می باشد. زنان در این رمان نماد کلی زنان کرد و بلوچند که از نقاب هایی خاص جهت زندگی در جامعه آن روزگار استفاده می کردند زن در رمان کلیدر درعین این که در کنترل خانواده و زندگی گروهی نقش بسزایی ایفا می کند اما چهره ای معصوم و مظلوم از زن ایرانی را به نمایش می گذارد. مارال دختری است که با توجه به ویژگی های خاص شخصیتی اش می تواند نمادی از کهن الگوی زن ایرانی باشد. دولت آبادی با دقت نظری خاص در توصیفات و شرح وقایع توانسته است بسیاری از شخصیت های این اثر سترگ را برای مخاطب چنان خلق کند که هر خواننده ای با مطالعه آن بتواند به راحتی حوادث و جریانات سیاسی و اجتماعی ایران دهه 20 را به تصویر کشد. از آن جایی که مارال زنی برجسته و قدرتمند در بسیاری از صحنه های رمان است پس می طلبد که با دقت نظر بر اعمال و رفتار این زن آرکی تایپ زن ایرانی در دوره خاصی از تاریخ ایران مورد بررسی قرار گیرد. با این کار روشن می شود که قوم ایرانی کهن الگوهای خاصی در ناخودآگاه تباریشان دارند که باعت می شوند زنان آنان از زنان سایر اقوام متمایز شوند و تصویری خاص از او در دوره های مختلف تاریخی خلق کند.