ارتباط پلی مورفیسم های آنزیم گلوتاتیون S-ترانسفراز با خطر مرحله نهایی بیماری کلیه

مرحله نهایی بیماری کلیه (ESRD)، از بین رفتن پیش رونده و غیرقابل برگشت عملکرد کلیه است که در آن بدن توانایی حفظ تعادل متابولیک، مایعات و الکترولیت ها را از دست می دهد. گلوتاتیون s-ترانسفرازها اعضای یک خانواده چندژنی هستند که به عنوان یک آنتی اکسیدانت مهم در سلول ایفای نقش می کنند. در این مطالعه به بررسی ارتباط ژنوتیپ های GST T1،M1 & P1 در بیماران ESRD و مقایسه آن با گروه کنترل پرداخته شد تا ارتباط احتمالی بین پلی مورفیسم ژن این آنزیم و بروز ESRD را بررسی نماییم.

تعداد 136 بیمار مبتلا به ESRD و 137 نفر به عنوان گروه کنترل انتخاب و ژنوتیپ های گلوتاتیون S- ترانسفراز T1 & M1 با روش multiplex- PCR و پلی مورفیسم گلوتاتیون S- ترانسفراز P1 با روش PCR-RFLP تعیین شد.

توزیع ژنوتیپی ژن های GSTT1&M1 برای ژنوتیپ های T1+-M1+ (wild)، T1+-M1، T1 -M1+و T1 -M1 (null) در گروه کنترل به ترتیب 45 (8/32%)، 40 (2/29%)، 28 (4/20%) و 24 (5/17%) و در بیماران دیابتی 17 (8/12%)، 46 (6/34%)، 21 (8/15%) و 49 (8/36%) بود (001/0>P).

با توجه به کاهش فراوانی ژنوتیپ GST T1+&M1+ در بیماران ESRD نسبت به گروه کنترل (8/12% در مقابل 8/32%)، این ژنوتیپ می تواند با خطر ESRD مرتبط باشد.