برآورد اثر تبعیض اقتصادی بین منطقه ای بر رشد اقتصادی استان های کشور

این پژوهش با تدوین شاخص اندازه گیری تبعیض اقتصادی بین منطقه ای بر پایه نگاه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تلاش دارد اثر این تبعیض را بر رشد اقتصادی استان ها برآورد کند. داده های استانی سال های 1379 تا 1388 گردآوری و مدل رشد با روش داده های تابلویی اقتصاد سنجی برآورد شده است. متغیر وابسته مدل، تولید ناخالص داخلی و رشد آن و متغیرهای توضیح دهنده مدل، موجودی سرمایه و نیروی کار استان بوده اند که شاخص تبعیض اقتصادی بین منطقه ای نیز به صورت شاخص ترکیبی تبعیض اقتصادی بین منطقه ای و نیز دو شاخص جداگانه تبعیض اقتصادی بین منطقه ای بر پایه ظرفیت و بر پایه نیاز وارد مدل شده و برآوردها انجام شده است. اصلی ترین نتایج آن است که تبعیض به سود استان های دارای ظرفیت ها بالا، بر اقتصاد و رشد اثر منفی دارد، اما تبعیض به سود استان هایی که نیازهای انسانی بیشتری دارند و برای رفع بیشتر نیازهای آنها، بر رشد اقتصادی اثر مثبت دارد.