ارزیابی تنوع ژنتیکی برخی از ژنوتیپ های سیب ایران با استفاده از نشانگر RAPD

جمع آوری و ارزیابی ژرم پلاسم ها در برنامه های اصلاحی درختان میوه دارای نقش اساسی است. نشانگرهای مولکولی متفاوتی برای این نوع ارزیابی ها به کار برده شده اند که مارکر RAPD جزء مارکرهای پرکاربرد در مورد شناسایی ژنوتیپ ها و ارقام گوناگون سیب می باشد. در این پژوهش تنوع ژنتیکی 23 ژنوتیپ بومی ایران (از سه منطقه آذربایجان، البرز مرکزی و زاگرس مرکزی) و رقم تجاری گرانی اسمیت به عنوان شاهد توسط 11 آغازگر RAPD سری TIB MOLBIOL بررسی شد. تعداد متوسط نوار به‎ازای هر آغازگر 27/10 بود. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار NTSYS با کاربرد ضریب تشابه DICE برای تعیین میزان تشابه انجام شد و دندروگرام به‎وسیله الگوریتم UPGMA رسم گردید. در حالت کلی، نتایج داده های مولکولی، نمونه های هر منطقه را به طور جداگانه ای از سایر مناطق جدا کرد. البته برخی نمونه های مناطق در خوشه های منطقه ای جز منطقه خود قرار گرفتند که این موضوع می تواند به دلیل انتقال ژنوتیپ ها بین مناطق در زمان گذشته باشد. میزان چند شکلی به دست آمده در این پژوهش بالا بود (62/68 درصد). بر اساس داده های مولکولی، دامنه شباهت بین نمونه ها از 378/0 تا 723/0 متغیر بود. با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت که تنوع ژنتیکی بالایی در ژنوتیپ های سیب مناطق مختلف وجود دارد، ولی تفاوت درون منطقه‎ای جزئی بود. به طور کلی، بررسی تنوع ژنتیکی نشان داد که مارکر RAPD می تواند در شناسایی نواحی چند شکلی و تخمین فاصله ژنتیکی و مدیریت ژرم پلاسم ژنوتیپ ها و ارقام سیب مفید باشد.