اثرات دگزامتازون بر تغییرات مورفومتریک اپیدیدیم و مجرای دفران در موش سوری

دگزامتازون یک گلوکوکورتیکوئید بسیار پر مصرف است که تجویز آن در سال های اخیر افزایش چشمگیری داشته است. در مطالعه کنونی اثرات دگزامتازون روی دستگاه تناسلی موش سوری نر بررسی شد. در این مطالعه تجربی، 50 سر موش سوری نر بالغ به صورت تصادفی به 5 گروه 10 تایی تقسیم شدند. موش های گروه کنترل تحت تزریق هیچ ماده ای قرار نگرفتند، در حالی که موش های گروه شم تحت تزریق نرمال سالین و موش های گروه های تجربی تحت تزریق داخل صفاقی دگزامتازون با غلظت های 4، 7 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم، روزانه به مدت یک هفته قرار گرفتند. یک روز پس از آخرین تزریقات، موش ها بیهوش شده و پس از تعیین وزن حیوانات و وزن بیضه ها، لام های میکروسکوپی تهیه شدند و ارتفاع سلول های پوششی اپیدیدیم و مجرای دفران تعیین و با آزمون ANOVA یک طرفه و آزمون تعقیبی شفه (Scheffe) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
ارتفاع سلول های پوششی اپیدیدیم و مجرای دفران در گروه های تجربی نسبت به گروه های کنترل و شم کاهش معنی داری داشت (001/0 = p) و تزریق 7 میلی گرم بر کیلوگرم دگزامتازون، بیشترین کاهش را نشان داد. اگرچه میانگین وزن بیضه موش در گروه های مورد مطالعه تغییر معنی داری نشان نداد ولی میانگین وزن موش ها، کاهش معنی داری را فقط در گروه تحت تزریق دگزامتازون 7 میلی گرم بر کیلوگرم نسبت به گروه های کنترل و شم نشان داد (042/0 = p).
نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تزریق مکرر دگزامتازون با تغییرات متعدد در ساختار اپیدیدیم و مجرای دفران می تواند اثرات زیانباری بر دستگاه تناسلی موش سوری نر داشته باشد.