مقایسه متفورمین و پیکولینات کروم در بیماران مبتلا به سندرم پلی کیستیک تخمدان مقاوم به کلومیفن سیترات

پیکولینات کروم می تواند در بیماران مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک مقاوم به درمان با کلومیفن سیترات موثر باشد.
هدف از انجام این مطالعه، مقایسه اثر پیکولینات کروم و متفورمین در بیماران مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک مقاوم به درمان با کلومیفن سیترات بود.
کارآزمایی بالینی- تصادفی حاضر بر روی 92 بیمار مبتلا به تخمدان پلی کیستیک مقاوم به کلومیفن سیترات مراجعه کننده به مرکز نازایی دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: در یک گروه پیکولینات کروم 200 میکروگرم روزانه و گروه دیگر 1500 میلی گرم متفورمین روزانه برای سه ماه مصرف کردند. مشخصات هورمونی و انتروپومتریک هر دو گروه قبل و بعد از درمان اندازه گیری و مقایسه شد. میزان تخمک گذاری و بارداری در دو گروه نیز مطالعه شد.
پیکولینات کروم به طور واضح باعث کاهش قند خون ناشتا بعد از سه ماه درمان شده بود (042/0=p). به همین ترتیب سطح سرمی انسولین کاهش و باعث افزایش حساسیت به انسولین اندازه گیری شده توسط اندکس QUICKI شد (0/014=p). سطح تستوسترون و تستوسترون آزاد بعد از سه ماه درمان در بیماران دریافت کننده متفورمین کاهش بیشتری به نسبت گروه کروم داشت (به ترتیب 0/001=p و 0/001=p). در هر دو گروه میزان تخمک گذاری و بارداری یکسان بود (به ترتیب 0/417=p و 0/5=p).
پیکولینات کروم باعث کاهش قند خون ناشتا و سطح انسولین می شود. بنابراین در بیماران مبتلا به تخمدان پلی کیستیک مقاوم به کلومیفن سیترات باعث افزایش حساسیت به انسولین می شود. اثرات کروم با متفورمین قابل مقایسه است ولی اثرات کاهش تستوسترون در مصرف متفورمین واضح تر است. در کل کروم بهتر از متفورمین تحمل می شود ولی میزان تخمک گذاری و بارداری در هر دو گروه یکسان بود.