تغییرات بافت شناسی بیضه موش های درمان شده با تستوسترون، ناندرولون و استانوزول

استروئید آندروژنی آنابولیک (AAS) در درمان استفاده می شود. اما همچنان باعث عوارض جانبی در بیماران نیز می گردد.
مطالعه حاضر جهت مشاهده اثرات تستوسترون، ناندرولون و استانوزولول (انواع AAS) در طی بلوغ روی بافت بیضه موش انجام شد.
تعداد 42 عدد موش نر جوان SD به 6 گروه تقسیم شده و تحت تزریق زیرپوستی دوز متوسط PEG-200 (کنترل)، تستوسترون، ناندرولول و استانوزولول برای 6 هفته (هفته 41 تا 84 بعد تولد) قرار گرفتند. حیوانات روزانه وزن شده و در روز 88 کشته شدند. بیضه ها خارج گردید، وزن شد و برای مطالعات بافت شناسی آماده و زیر میکروسکوپ مشاهده گردید.
نتایج نشان داد که یک افزایش معنی داری در متوسط وزن روزانه مشاهده نشد که بیشترین و کمترین افزایش وزن به ترتیب 1/69±177/6 گرم و 12/26±140/0 گرم بود. همچنین کاهش معنی داری در وزن خالص بیضه ها در تمام گروه ها به جز در گروهی که با mg/kg/week 2/5 درمان شده بود مشاهده گردید (0/01>p). بافت بیضه موش های درمان شده با AAS تغییرات خفیفی را در یکسان بودن و ترتیب قرارگیری لوله های سمنی فروس نشان داد.
اطلاعات مطالعه حاضر پیشنهاد می کند که AAS می تواند باعث اثرات مخرب بر روی فعالیت طبیعی بیضه موش در هنگام بلوغ گردد.