ارزیابی وضعیت اضافه وزن، چاقی و چاقی شکمی در بین دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان

چاقی را می توان سندرم دنیای نو دانست که شیوع آن در تمام گروه های سنی، جنسی، نژادی و اقتصادی رو به افزایش است، از این رو امروزه به عنوان اپیدمی خاموش از آن یاد می شود، لذا این مطالعه با هدف تعیین وضعیت اضافه وزن، چاقی و چاقی شکمی در بین دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی لاهیجان انجام شد.
این مطالعه توصیفی- تحلیلی روی 370 نفر از دانشجویان پرستاری دختر شاغل به تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی لاهیجان انجام شد. نمونه گیری به روش در دسترس از تمامی افراد راضی به شرکت در پژوهش انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه پژوهشگر ساخته ای حاوی سوالات مربوط به مشخصات فردی، سوابق چاقی، عادات غذایی، فعالیت جسمانی و اندازه گیری شاخص های تن سنجی (مثل وزن، قد، دور کمر و دور باسن) با روش استاندارد بود، در این مطالعه شاخص توده بدنی (BMI) برای تعیین اضافه وزن و چاقی، شاخص دور کمر (WC) و نسبت دور کمر به دور باسن (WHR) جهت بررسی چاقی شکمی در نظر گرفته شد، برای تجزیه و تحلیل داده ها از برنامه آماری SPSS و آزمون های آماری کای دو و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده گردید.
نتایج این پژوهش نشان داد که به ترتیب اکثریت دانشجویان پرستاری (1/61%) در محدوده وزنی نرمال، (6/78%) از نظر دور کمر نرمال و (9/85%) نسبت دور کمر به باسن نرمال داشتند، از نظر عادات غذایی اکثر دانشجویان (5/70%) در وضعیت متوسط، از نظر فعالیت جسمانی (47%) در وضعیت متوسط، (1/45%) در وضعیت بد و فقط (8/7%) در وضعیت خوب قرار داشتند، بین شاخص توده بدنی، دور کمر و نسبت دور کمر به دور باسن با مشخصات فردی نمونه ها، عادات غذایی و فعالیت جسمانی ارتباط آماری معناداری دیده نشد (0001/0p<).
هرچند که در این مطالعه اکثریت دانشجویان دختر از نظر اضافه وزن، چاقی و چاقی شکمی در وضعیت مطلوبی قرار داشتند اما درصد خیلی کمی از آنان به فعالیت جسمانی می پرداختند لذا با توجه به نقش انکارناپذیر فعالیت های بدنی در حفظ و ارتقای سلامت جسمی و روحی انسان در تمام مقاطع سنی، اصلاح شیوه زندگی جوانان امری ضروری است. مراکز دانشگاهی می توانند یکی از ارکان های مهم برای انتقال آکاهی مرتبط با سلامتی باشند.