ارتباط سبک های رهبری مربیان با هویت ورزشی در بازیکنان تیم های منتخب دانش آموزی پسر شهر ارومیه

مطالعه حاضر ارتباط میان سبک های رهبری مربیان با هویت ورزشی دانش آموزان را در مقطع متوسطه شهر ارومیه در تیم های منتخب دانش آموزی نشان می دهد. 75 دانش-آموز مقطع متوسطه دو ابزار این پژوهش شامل: مقیاس رهبری در ورزش چلادورای و صالح، و مقیاس هویت ورزشی چزلاک را کامل کردند. مقیاس رهبری در ورزش با 40 آیتم، پنج بعد از سبک های رهبری (آموزش و تمرین، رفتار دموکراتیک، رفتار آمرانه، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت) را می سنجد. مقیاس هویت ورزشی نیز با 22 آیتم پنج بعد هویت ورزشی (هویت اجتماعی، انحصار گرایی، هویت خود، تاثیرپذیری مثبت و تاثیرپذیری منفی) را ارزیابی می کند. ثبات درونی پرسش نامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به دست آمد و اطلاعات با استفاده از آزمون های کولموگروف اسمیرنوف یک نمونه ای و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شد. نتایج نشان داد که مربیان تیم های دانش آموزی از سبک رهبری آموزش و تمرین نسبت به سبک دموکراتیک بیشتر استفاده می کردند. نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نیز نشان داد که میان سبک های رهبری آموزش و تمرین، دموکراتیک، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت با ابعاد هویت ورزشی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد؛ درحالی که بین سبک آمرانه و ابعاد هویت ورزشی ارتباط معناداری وجود نداشت. نتایج این پژوهش و مطالعات پیشین، اثرات مثبت سبک ها و رفتار های رهبری مربیان بر هویت ورزشی ورزشکاران و نقش بارز مربی در توسعه هویت ورزشی بازیکنان و در نتیجه افزایش عملکرد آن ها را نشان می دهد.