مطالعه تطبیقی سیاست پیشگیری از جرم در پلیس ایران و ترکیه

در برنامه ریزی برای پیشگیری از جرم، غالبا از سه وضعیت پیشگیری کیفری یا قضایی، پیشگیری اجتماعی و پیشگیری وضعی از جرم یاد می شود. هدف این مقاله بررسی و تشریح این امر است که پیشگیری انتظامی یا پلیسی در کدام یک از این دسته بندی ها قرار دارد.. در این مقاله تقسیم بندی صورت گرفته توسط سازمان ملل متحد مبنا بوده و بر آن اساس روش های پیشگیری از جرم در ایران و ترکیه با هم مقایسه شده اند.
این تحقیق به روش اسنادی و با استفاده از منابع کتابخانه ای نوشته شده است. در این راستا با فیش برداری از منابع فارسی و انگلیسی و نیز سایت های معتبر اینترنتی به تحقیق و نگارش مطالب اقدام شده است. یکی از محوری ترین اسناد مورد مطالعه این مقاله، سند سازمان ملل متحد درباره پیشگیری از جرم می باشد.
یافته ها: در پلیس ترکیه سه نوع از پیشگیری های اصلی اعم از اجتماعی، پلیسی و کیفری وجود داشته لیکن تفاوت‎هایی در کمیت و کیفیت اجرا با پلیس ایران دارد. در واقع، در پلیس ترکیه از پیشگیری وضعی با عنوان پیشگیری پلیسی یاد می شود.
نتیجه گیری: براساس اصل 156 قانون اساسی ایران، وظیفه پیشگیری از جرم بر عهده قوه قضائیه می باشد. اما در قوانین عادی نیز شاهد برخی از مصادیق پیشگیری از جرم هستیم. پلیس ترکیه نیز ضمن برخورداری از ساختار لازم برای پیشگیری از جرم، تفاوت های بنیادینی با پلیس ایران در این زمینه ندارد.