بررسی میزان شیوع آلودگی به لینگواتولا سراتا گوسفند و بز در شهرستان سنندج

در اکثر مناطق دنیا لینگواتولوز از بیماری‌های مهم انگلی بوده و در کشتارگاه‌ها از عوامل عمده ضبط کبد محسوب می‌شود. ابتلا به این انگل علاوه بر خسارات اقتصادی غیر‌مستقیم مسلما بر تولیدات دامی نشخوارکنندگان تاثیرگذار است. انگل بالغ لینگواتولا  سراتا در بینی و مجاری تنفسی سگ و سایر سگ سانان زندگی می کند. علفخواران نظیر گاو، گوسفند، بز و شتر بعنوان میزبان واسط با بلعیدن تخم انگل آلوده شده و مراحل نوزادی در احشاء و اندام‌های داخلی آنها بویژه عقده‌های لنفاوی مزانتر، کبد، ریه، طحال و کلیه ادامه می یابد، سپس مرحله نوزادی در بافت‌های مذکور پس از چند مرحله پوست اندازی که 6-5 ماه به طول می انجامد به مرحله نوچه ای می رسد. هدف از بررسی حاضر تعیین وضعیت آلودگی به لینگواتولا  سراتا در نشخوارکنندگان کوچک (گوسفند وبز) کشتار شده در کشتارگاه سنندج بود، بدین منظور از تعداد 35 لاشه گوسفند و 35 لاشه بز در هر فصل (سال 1391)، طی بازرسی کشتارگاهی نمونه گیری بعمل آمد. نمونه ها ضمن مشاهده مستقیم با روش هضمی نیز تحت آزمایش قرار گرفتند. در هر مورد نمونه گیری محل، جنس و سن دام ها ثبت گردید. در تحقیق حاضر در هیچکدام از نمونه‌های تحت بررسی آلودگی به مرحله نوزادی کرم زبانی شکل مشاهده نشد. مسلما این وضعیت به دلیل عدم وجود آلودگی میزبان اصلی یعنی گوشتخواران با اولویت سگ در نواحی تحت بررسی می‌باشد، با این وجود بنظر می رسد که بایستی مطالعات تکمیلی در مورد این طیف میزبانی و در منطقه تحت اشاره مورد توجه قرار گیرد.