بررسی همبستگی بین مولفه ای تحمل مراقبت کننده از بیماران در بیمارستان های شهر جهرم با استفاده از تحلیل عاملی

پرستاران نقش مهمی در مراقبت ازبیماران را برعهده دارند بنابراین تعیین مولفه های تحمل،شناسایی ساختار مولفه ها و همبستگی بین آن ها می تواند در تعیین مولفه های جدید وشناسایی عوامل موثر برتحمل موثرباشد. هدف از پژوهش حاضر، تعیین همبستگی بین زیر مقیاس های تحمل مراقبت کننده از بیماران در پرستاران بیمارستان های جهرم با استفاده ازتحلیل عاملی می باشد.
در این تحقیق، 158 نفر از پرستاران بیمارستان های شهر جهرم به روش نمونه گیری طبقه بندی انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه ارزیابی تحمل مراقبت کننده از بیماران (CBI)، 5 مولفه تحمل که عبارتند از تحمل وابسته زمان، تحمل تحولی، تحمل جسمانی، تحمل اجتماعی و تحمل عاطفی مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده ضریب همبستگی پیرسون، مدل های رگرسیونی و تحلیل عاملی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
تحمل زمانی، تحمل تحولی، تحمل عاطفی، تحمل جسمانی و تحمل اجتماعی پرستاران زن بطور معنی داری از پرستاران مرد بالاتر بود (05/0P<). اختلاف معنی داری بین بخش محل کار و حیطه های مختلف تحمل وجود داشت (05/0P<). تحمل زمانی پرستاران بخش CCU و تریاژ به ترتیب در در بیشترین و کمترین سطح بود. بین تحمل عاطفی و تحمل اجتماعی همبستگی معنی داری وجود داشت (000/0P=). تحلیل عاملی نشان داد که تحمل پرستاران از دو فاکتور اصلی تشکیل شده است، و این دو عامل 64 درصد کل واریانس داده ها را تبعیین می نماید. بر اساس تحلیل عاملی تحمل جسمانی، تحولی و زمانی یک عامل مستقل و تحمل های اجتماعی و عاطفی یک عامل مستقل دیگر را تشکیل می دهند.
بین جنس و بخش محل کار با نوع تحمل رابطه معنی داری وجود داشت. تحمل زنان در مراقبت از بیماران بیشتر از مردان بود که می تواند به دلیل خصوصیات جسمانی و عاطفی زنان باشد.