بررسی همبستگی مدیریت زمان سرپرستاران با رضایت شغلی پرستاران بخش های داخلی و جراحی بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی اراک

جلوگیری از اتلاف وقت و کنترل بر زمان می تواند موجب افزایش توانایی های مدیریتی، حفظ منابع انسانی، کاهش استرس و افزایش رضایت شغلی کارکنان شود. عدم مدیریت زمان در حرفه پرستاری اثرات سوئی بر کیفیت مراقبتها دارد و کاهش کیفیت و بهرهوری خدمات منجر به احساس فرسودگی و نارضایتی شغلی در پرستاران می شود. هدف از این پژوهش تعیین همبستگی رفتارهای مدیریت زمان سرپرستاران با رضایت شغلی پرستاران می باشد.
این مطالعه از نوع توصیفی– همبستگی می باشد که 45 سرپرستار و 165 پرستار شاغل در بخشهای داخلی و جراحی بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی اراک و واجد شرایط ورود به مطالعه، از طریق سرشماری در آن شرکت نمودند. برای جمعآوری داده ها دو پرسشنامه مدیریت زمان و رضایت شغلی بر اساس اهداف پژوهش طراحی و اعتبار صوری و محتوی آنها اندازهگیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده ازآمار توصیفی برای متغیرهای دموگرافیک و آمار استنباطی و ضریب همبستگی پیرسون جهت متغیرهای اصلی پژوهش و با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 13 انجام شد.
تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد میان رفتارهای مدیریت زمان سرپرستاران از دیدگاه خودشان با رضایت شغلی پرستاران (02/0=r،05/0

نتیجه گیری

نتایج این پژوهش، اهمیت توجه بیشتر مدیران پرستاری را با بکارگیری مهارتهای مدیریت زمان به عنوان گامی در جهت افزایش بهرهوری و رضایت شغلی پرستاران نشان می دهد.