تعیین الگوی فعالیت جسمانی کارمندان شاغل در بانک های شهر ایرانشهر درسال 1390

شدن زندگی، کم شدن تحرک جسمانی را برای انسان ها به ارمغان آورده و این در حالی است که 70 درصد از بیماری ها در اثر بی تحرکی بوجود می آیندواز طرف دیگرفعالیت فیزیکی وورزش منظم نقش بسیار مهمی در حفظ وارتقاء سلامتی دارد. این مطالعه با هدف بررسی میزان فعالیت بدنی کارمندان شاغل در بانکهای شهر ایرانشهر درسال1389انجام گردیده است. این مطالعه یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است.تعداد نمونه 124 نفر ونمونه گیری به روش سرشماری انجام شده است. داده ها از طریق خود گزارش دهی وبه وسیله پرسشنامه استاندارد شده بین المللی فعالیت بدنی 7 روزه جمع آوری گردیده است. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با برنامه آماری SPSS و فرمولهای آماری توصیفی وتحلیلی انجام شده است.
نتایج نشان دادکه میانگین سنی واحدهای مورد پژوهش 1/7 ± 0/34 سال بود،1/91% مذکر، 7/88%متاهل وتحصیلات اکثریت آنها(5/56%) دیپلم بود. 7/38% واحدهای مورد پژوهش فعالیت کم، 8/50%فعالیت متوسط و5/10 فعالیت بدنی شدیددر طول هفته داشتند. همچنین به غیر از وضعیت تاهل، بین هیچ کدام از عوامل دموگرافیک سن، جنس، تحصیلات و تعداد فرزندان با سطح فعالیت بدنی ارتباط معنی داری نداشتند.
با توجه به اینکه درصد زیادی از کارکنان فعالیت فیزیکی کافی نداشتند فعالیت فیزیکی بیشتر به ویژه در اوقات فراغت وهنگام جابه جایی توصیه می شود.