بررسی تاثیر آموزش بر آگاهی، نگرش و رفتار مردان روستائی شهرستان چابهار در مورد مالاریا در سال 1390

مالاریا یکی از مهم ترین بیماری انگلی کشور ایران است که استان سیستان و بلوچستان جایگاه نخست را در بین استانهای کشور از نظر ابتلاء به مالاریا دارد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش بر آگاهی، نگرش و رفتار مالاریا در مردان روستایی چابهار در سال 1390 مورد بررسی قرار گرفت.
روش تحقیق: پژوهش حاضر مطالعه ای نیمه تجربی از نوع قبل و بعد می باشد که روی 300 نفر از مردان روستایی در سه بخش چابهار، انجام شد. پرسشنامه ای محقق ساخته مشتمل بر اطلاعات دموگرافیک و سازه های آگاهی، نگرش و رفتار، بعد از اینکه روایی و پایایی آن تایید شد مورد استفاده قرار گرفت. آموزش توسط دانش آموزان دبیرستان بصورت پمفلت و ارتباط چهره به چهره ارائه گردید. یک ماه بعد، مجددا همان پرسشنامه ها تکمیل شدند. تفاوت بین متغیرها در دو گروه قبل و بعد از مداخله، با آزمون هایPrired T-test، t مستقل، آنالیز واریانس ها و کای اسکوئر در نرم افزار آماری SPSS انجام گرفت.
بعد از مداخله، نمره مهارت های شناختی، نگرشی و رفتاری بطور معنی داری افزایش یافت (0001/0>p).
یافته ها نشان داد که اجرای برنامه های آموزشی در بین مردان روستایی، می تواند سطح دانش، نگرش و رفتار جامعه در مورد رفتارهای پیشگیرانه مالاریا را افزایش دهد.