بررسی آزمایشگاهی اثر کشندگی عصاره آبی و الکلی درمنه ترکی بر کیست ژیاردیا لامبلیا

ژیاردیا لامبلیا، تک یاخته عامل بیماری ژیاردیازیس، یکی از شایعترین عوامل ایجاد اسهال در سرتاسر دنیا و بخصوص در ایران می باشد. درمنه ترکی از گیاهان دارویی بوده که در طب سنتی بعنوان ضد انگل از آن استفاده می شده است. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر کشندگی عصاره آبی و الکلی درمنه ترکی بر کیست ژیاردیا لامبلیا در شرایط In-vitro می باشد.
روش تحقیق: 500 میکرولیتر از غلظت های 1، 25/1، 5/2، 5، 10 و 20 میلی گرم در میلی لیتر عصاره های آبی و الکلی بذر درمنه ترکی با 500 میکرولیتر از کیست های تخلیص شده ژیاردیا لامبلیا مخلوط شده و در دماهای 4، 24و 37 درجه سانتیگراد قرارداده شد. درصد کشندگی عصاره ها 1، 2، 3، 4و 5 ساعت پس از مواجهه بوسیله رنگ آمیزی با رنگ ائوزین1/0 درصد و شمارش میکروسکوپی کیست ها اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه، تی تست مستقل و ضریب همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
بیشترین درصد کشندگی عصاره الکلی درمنه ترکی در دمای 37 درجه، در غلظت mg/ml20 و در ساعت چهارم بمیزان 100 درصد بود. در حالیکه بیشترین درصد کشندگی عصاره آبی درمنه ترکی در همین دما و غلظت و زمان 1/66 درصد بود. بین درصد کشندگی عصاره های آبی والکلی هر دو گیاه در همه غلظت ها، زمان ها و دماها تفاوت معنی داری مشاهده شد (005/0>p). اثر کشندگی عصاره های آب و الکلی بطور معنی داری با افزایش غلظت، زمان و دما افزایش یافت (0001/0>p).
عصاره های الکلی و آبی بذر درمنه ترکی در شرایط In-vitro دارای اثر کشندگی بر کیست ژیاردیا لامبلیا می باشند. تاثیر کشندگی عصاره الکلی این گیاهان بیشتر از عصاره آبی آنها است.