تفاوت های مرتبط با سن و کانون توجه در کنترل پاسچر

کنترل پاسچر نقش مهمی در فعالیت های روزانه و استقلال حرکتی افراد دارد. در سال های اخیر توجه زیادی به جنبه های هوشیارانه کنترل پاسچر مثل توجه و فرایندهای شناختی برای عملکرد بهینه تعادلی شده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی تفاوت های مرتبط با سن در شرایط توجه درونی و بیرونی در کنترل پاسچر است. به این منظور جابه جایی قدامی – خلفی، میانی – جانبی و سرعت حرکت مرکز فشار پاهای (COP) 22 مرد سالمند (میانگین = 95/59 و انحراف معیار = 12/2) و 22 مرد جوان (میانگین = 16/24 و انحراف معیار = 76/2)، که از میان دانشجویان و کارکنان دانشگاه شهید چمران به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شده بودند. طی سه کوشش 30 ثانیه ای در شرایط توجه درونی و سه کوشش 30 ثانیه ای در شرایط توجه بیرونی با استفاده از دستگاه فورس پلت فوم اندازه گیری شد. بعد از بررسی نرمال بودن داده ها به روش کلوموگروف اسمیرنوف و برابری واریانس ها با استفاده از آزمون لون، داده ها به روش تحلیل واریانس چندمتغیری، تحلیل واریانس یکطرفه در متن مانوا تحلیل شد. نتایج به دست آمده نشان داد هر دو گروه جوانان و سالمندان در شرایط توجه بیرونی ثبات پاسچر بیشتری نسبت به شرایط توجه درونی دارند. این نتایج از فرضیه های عمل محدودشده و پردازش هشیار حمایت می کند، همچنین در هر دو شرایط توجه بیرونی و توجه درونی، جوانان ثبات پاسچر بیشتری نسبت به سالمندان داشتند. به نظر می رسد عملکرد ضعیف تر سالمندان نسبت به جوانان در هر دو شرایط توجه بیرونی و درونی ناشی از آثار افزایش سن بر سیستم های حسی – حرکتی باشد.