مهار تکثیر سلول های NB4 به طور وابسته به زمان تحت تاثیر مهارکننده غیر نوکلئوتیدی تلومراز از طریق کاهش رونویسی زیر واحد کاتالیتیک

به دلیل فعالیت تلومراز در تکثیر نامحدود اکثر سلول های سرطانی از جمله بدخیمی های خونی مانند لوسمی پرومیلوسیتیکی حاد(APL)، مهار تلومراز روش مناسبی جهت درمان می باشد. در این مطالعه به بررسی اثر BIBR1532، مهارکننده غیرنوکلئوزیدیکی، بر روی مهار تکثیر سلولی و بیان ژن hTERT که به عنوان جزء اصلی در فعالیت تلومراز نقش دارد، پرداختیم. در یک مطالعه تجربی، به منظور بررسی اثر BIBR1532، سلول ها در حضور غلظت های مختلفی از دارو کشت داده شدند و آزمون هایTrypan blue exclusion assay، BrdU cell proliferation assayو Quantitative real-time PCR جهت بررسی اثر دارو بر درصد زنده مانی، تکثیر سلولی و بیان mRNA ژن hTERT در زمان های متفاوت صورت گرفت.
BIBR1532 قادر به کاهش درصد زنده مانی و مهار تکثیر سلول ها می باشد. تیمار سلول ها با BIBR1532 در غلظت های 10، 30، 60 و 90 میکرومولار پس از طی 24، 48 و 72 ساعت به صورت وابسته به دوز و زمان منجر به کاهش میزان ساخت DNA سلول ها گردید. علاوه بر این، نتایج نشان می دهد که داروی BIBR1532 همراه با افزایش غلظت دارو و زمان تیمار سلول ها به طور قابل توجهی منجر به کاهش میزان mRNA ژن hTERT می گردد.
با توجه به طول تلومر کوتاه و فعالیت بالای آنزیم تلومراز در بیماران APL و هم چنین اثر بخشی داروی B IBR1532 در القای اثر آنتی پرولیفراتیو در رده سلولی NB4، می توان درمان های مبتنی بر استراتژی آنتی تلومرازی را به عنوان راه کار درمانی مناسب در بیماران APL مد نظر قرار داد.