بررسی اثر نانوذرات اکسید روی بر حیات اسپرم انسان

استفاده گسترده از نانوذرات گوناگون موجب نگرانی های زیادی درباره سلامت شغلی و بیولوژیکی آن ها شده است.
هدف این مطالعه بررسی اثر سایتوتوکسیک نانوذرات اکسید روی (ZnO) بر زندگی اسپرماتوزوآ بود.
از 15 مرد سالم نمونه منی گرفته شد و طبق معیارهای سازمان بهداشت جهانی آنالیز گردید. هر نمونه به طور جداگانه با غلظت های مختلف نانوذرات اکسید روی (10 و 100 و 500 و 1000 میکروگرم بر لیتر) در دمای 37 درجه سانتیگراد به مدت 45، 90 و 180 دقیقه مجاور شد. سپس درصد مرگ سلولی اسپرماتوزوآ با روش MTT اندازه گیری گردید. برای مقایسه زمان ها و غلظت های گوناگون از تست Mann-Whitney استفاده شد.
بیشترین درصد مرگ سلولی در زمان های 45 و 90 و 180 دقیقه به ترتیب 20/8%، 21/2% و 33/2% بود. بالاترین غلظت نانوذرات اکسید روی (1000 میکروگرم بر لیتر) در تمام زمان های مجاورت موجب بیشترین سمیت سلولی گردید. از نظر آماری، تفاوت معنی داری بین زمان 180 دقیقه و دو زمان دیگر در خصوص حیات سلولی وجود داشت.
این مطالعه نشان داد که سایتوتوکسیسیتی نانوذرات اکسید روی بر اسپرم هم با غلظت و هم با مدت زمان مواجهه نسبت مستقیم دارد.