شیوع ایمنی به توکسوپلاسموز در بین زنان ایرانی در سن باروری: مقاله مروری سیستمیک و متاآنالیز

از آنجایی که اطلاعات ما در مورد ایمنی توکسوپلاسموز در سنین باروری محدود و از سویی نتایج گزارش شده مطالعات متفاوت می باشد، لازم دانستیم مطالعه ای به صورت مرور سیستماتیک به منظور حصول نتایج لازم جهت برنامه ریزی برای پیشگیری اجرا شود.
هدف از انجام مطالعه ارزیابی سطح ایمنی توکسوپلاسموز در سنین باروری بود.
کلیه مقالات چاپ شده در بانک های اطلاعاتی و بین المللی از طریق کلید واژه های خاص به طور سیستماتیک جستجو و در نهایت مطالعات مرتبط با موضوع (تا پایان سال 2012 میلادی) استخراج شد. متن کامل مقاله های تحقیقاتی اصلی که فراوانی مثبت آنتی بادی IgG ضد توکسوپلاسموز یا آنتی بادی توتال را از طریق روش ELISA یا IFAT (تیتر بالاتر با مساوی 1/20 در IFAT) در زنان سن باروری ایرانی را ارزیابی کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفت.
کل نمونه های تحت بررسی 13480 مورد بود. حداکثر و حداقل میزان آنتی بادی IgG ضد توکسوپلاسموز که در این مطالعات گزارش شده بود بر مبنای روش سرولوژیک IFAT؛ 21/8% و 54% بر اساس روش سرولوژیک ELISA؛ 23% و 64% متعاقبا گزارش شد. برآورد کلی فراوانی آنتی بادی IgG ضد توکسوپلاسموز از طریق IFAT 34/5% (حد اطمینان 95%؛ 40/5-28/5) و از طریق روش ELISA 37/6 % (حد اطمینان 95%؛ 44/9-30/4) می باشد. در نهایت می توان گفت فراوانی کل آنتی بادی ضد توکسوپلاسموز 9/39% (حد اطمینان 95%؛ 26/1-53/7) برآورد شده است.
در ایران غربالگری توکسوپلاسموز هنوز متداول نشده و فراوانی بالای این بیماری توجیه کننده لزوم این غربالگری است. غربالگری در دوران بارداری می تواند در شناخت مادران باردار حساس کمک کننده باشد. با دستیابی به موارد حساس (حاصل از غربالگری) می توان اقدامات پیشگیرانه پرهیز از عوامل خطر تغذیه ای و بهداشتی را اعمال نمود.