تدوین برنامه و مقایسه اثربخشی سه شیوه آموزش مستقیم، آگاهی واج شناختی و ترکیبی بر درک مطلب خواندن دانش آموزان دبستانی دارای اختلال خواندن

هدف پژوهش حاضر تدوین برنامه و مقایسه ی اثر بخشی سه شیوه ی آموز ش مستقیم، آگاهی واج شناختی و آموزش ترکیبی بر درک مطلب خواندن دانش آموزان دبستانی دارای اختلال خواندن است. جامعه ی آماری این پژوهش شامل دانش آموزان دختر و پسر پایه ی سوم، چهارم و پنجم دبستان شهرستان کرمانشاه است که دارای اختلال یادگیری خواندن هستند که از مدارس به مراکز توانبخشی اختلال های یادگیری ارجاع داده شده اند و در1390 مشغول به تحصیل بوده اند. بیست نفر به عنوان نمونه ی آماری از بین جامعه ی آماری، به - سال تحصیلی 91 تصادف انتخاب شدند سپس این دانشآموزان به طور نمونه گیری تصادفی ساده در چهار گروه پنج نفری جایگزین و آزمون پیشرفت تحصیلی (WISC-R) شدند. از ابزارهای اندازه گیری شامل آزمون هوش وکسلر مقیاس کودکان خواندن و درک مطلب شفیعی و همکاران استفاده شده است. سه گروه آزمایشی هر کدام به مدت 20 جلسه، در هر هفته دو جلسه 40 دقیقه ای آموزش خاص خود را دریافت نمودند و گروه کنترل غیر از آموزش مرسوم مدرسه ای آموزش خاص دیگری دریافت نکرد. از هر چهار گروه پیش آزمون و پس آزمون به عمل آمد. تحلیل واریانس یک طرفه نتایج نشان داد که آموزش آگاهی واج شناسی موثر بوده است، اما آموزش مستقیم و آموزش ترکیبی در بهبود درک مطلب خواندن دانش آموزان دبستانی دارای اختلال های یادگیری خواندن موثر نبوده اند. بر این اساس نتیجه گیری می شود که آموزش آگاهی واج شناسی نسبت به دو شیوه دیگر در پیشرفت درک مطلب خواندن دانش آموزان دبستانی اثربخش و سودمندتر بوده است.