بررسی حذف -bp4977 در DNA میتوکندریایی زنان دچار سقط خود به خودی

چکیده

سقط خود به خودی به معنی ختم حاملگی قبل از هفته بیستم بوده که با مرگ جنین همراه است. کم و بیش 50-30% لقاح در انسان به سقط خود به خودی منجر می شود که بیشتر این سقط ها در زمان لانه گزینی و مرتبط با استرس اکسیداتیو رخ می دهند. استرس اکسیداتیو می تواند به DNA میتوکندریایی (mtDNA) آسیب وارد کند. آنزیم های زنجیره تنفسی ناقص که توسط mtDNA ی دارای حذف کد می شوند، ممکن است منجر به افزایش استرس اکسیداتیو شود.

بررسی حذف -bp4977 یا حذف عمومی در mtDNA ی لکوسیت های زنان دچار سقط جنین خود به خودی

DNA ی ژنومی از نمونه خون 150 زن دچار سقط خود به خودی و 90 کنترل استخراج شد. حذف -bp4977 در mtDNA، از روش Gap-PCR و جفت پرایمر طراحی شده توسط نرم افزار oligo7 استفاده و آنالیز آماری با نرم افزارMedCalc انجام شد.

در 45 نفر (30%) از زنان مبتلا به سقط خود به خودی حذف -bp4977 در mtDNA و تنها در 6 نفر (66/6%) از افراد کنترل وجود داشت. ارتباط معنی داری بین این حذف و افزایش خطر سقط خود به خودی بدست آمد (0001/0=P 74/14- 44/2=(CI) 95٪،00/6= OR).

در این مطالعه ارتباطی قوی بین حذف -bp4977 و سقط خود به خودی بدست آمد گرچه، برای تعیین ارتباط بین این حذف و سقط خود به خودی لازم است مطالعه در جمعیت های بزرگ تر انجام شود.