اثر سایکوسل بر رشد و رنگیزه های فتوسنتزی دو رقم زیتون تحت دورهای مختلف آبیاری

یکی از مشکلات مهم در مناطق خشک کمبود آب است. به منظور بررسی اثر سایکوسل بر جنبه های مختلف رشد دو رقم زیتون (ماری و میشن) در شرایط تنش خشکی، آزمایش گلخانه ای با سه فاکتور شامل سه سطح سایکوسل (صفر، 500 و 1000 میلی گرم در لیتر)، سه سطح تنش خشکی (آبیاری نهال ها با فواصل 5، 10 و 15 روز یکبار) و دو رقم زیتون (ماری و میشن) به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و در مدت چهار ماه انجام شد. نتایج نشان داد که تیمارهای سایکوسل موجب کاهش ارتفاع نهال، افزایش طول ریشه و تعداد شاخه های جانبی در مقایسه با شاهد شده اما تاثیر معنی داری بر قطر ساقه، تعداد برگ، طول شاخه های جانبی، وزن تر ساقه و ریشه، کلروفیل b و محتوای کاروتنوئید نداشتند. تیمار غلظت بالای سایکوسل (1000 میلیگرم در لیتر) موجب افزایش وزن تر برگ و کلروفیل aنسبت به شاهد شد. همچنین نتایج نشان داد که افزایش سطوح خشکی موجب کاهش ارتفاع نهال، قطر ساقه، تعداد برگ، تعداد و طول شاخه های جانبی، طول ریشه، وزن تر برگ، وزن تر ساقه و ریشه، افزایش کلروفیل a، کلروفیل b و محتوای کاروتنوئید در هر دو رقم شد. از نظر صفات مورد مطالعه، رقم میشن نسبت به رقم ماری مقاومت بیشتری به خشکی نشان داد. به طور کلی نتایج نشان داد که استفاده از سایکوسل میتواند برخی از اثرات منفی ناشی از تنش خشکی در ارقام زیتون ماری و میشن را تعدیل کند.