آیا میزان دریافت چربی با القاء استرس اکسیداتیو در مایع فولیکولی روی صلاحیت اووسیت دخالت می کند؟

رژیم پرچربی ممکن است با القاء استرس اکسیداتیو در محیط فولیکولی، تکامل و رسیدگی اووسیت و تکامل رویانی را تغییر دهد.
تحقیق آینده نگر حاضر با هدف ارزیابی ارتباط بین دریافت چربی در غذا و استرس اکسیداتیو مایع فولیکولی با قابلیت اووسیت و کیفیت رویان انجام شده است.
مایع فولیکولی از 236 زن تحت درمان روش های کمک باروری جمع آوری شد. سطح مالون دی آلدئید (MDA) و ظرفیت تام آنتی اکسیدانت (TAC) مایع فولیکولی به عنوان مارکرهای استرس اکسیداتیو ارزیابی شد. در سیکل درمان کمک باروری میزان دریافت چربی غذایی و اجزاء آن مورد بررسی قرار گرفت. درصد اووسیت ها در مرحله متافاز دو، میزان لقاح، میزان رویان بدون فراگمانتاسیون، میانگین بلاستومرها و میزان کلیواژ مطلوب به عنوان مارکرهای قابلیت های اووسیت در نظر گرفته شد.
سطح MDA در مایع فولیکولی با میزان دریافت اسیدهای چرب چند زنجیره ای غیراشباع ارتباط مثبت (0/02=p) و با میزان کلیواژ خوب رویانی ارتباط منفی (0/045=p) داشت. همچنین میزان کلیواژ خوب (0/005=p) و میانگین بلاستومرها (0/006=p) ارتباط منفی با میزان دریافت اسیدهای چرب چند زنجیره ای غیراشباع داشت. درصد اووسیت در مرحله متافاز دو به شکل مثبت با سطح TAC مایع فولیکلی ارتباط نشان داد (0/046=p). همچنین بین برخی مارکرهای صلاحیت اووسیت و میزان دریافت کالری از مصرف چربی ارتباط معنی دار دیده شد.
یافته های تحقیق نشان داد رژیم پرچربی ممکن است استرس اکسیداتیو را در محیط پیرامون اووسیت القاء کند و اثرات منفی بر صلاحیت اووسیت داشته باشد. این اثر می تواند به وسیله دریافت اسیدهای چرب چندزنجیره ای غیراشباع اتفاق بیفتد. از آنجایی که رسیدگی تخمک با سطح TAC مرتبط است و اووسیت هایی که در معرض سطح پایین تری از TAC هستند ممکن است شانس کمتری برای لقاح و تکامل بعدی داشته باشند.