بررسی کارایی فنی و الگوی پرواربندی گوساله در استان گیلان

در استان گیلان تعداد 177واحد پرواربندی گوساله 20 راسی و بزرگتر وجوددارد. به منظور بررسی وضعیت پرواربندی گوساله، تعیین و بهبود کارایی فنی آنها و ارایه الگوی مناسب پرواربندی تحقیق حاضر در دو فاز انجام شد. درفازاول با استفاده از روش نمونه گیری طبقه بندی شده با انتساب متناسب، تعداد 70 واحد پرواربندی فعال با ظرفیت اسمی 20 راس و بیشتر تحت پوشش قرار گرفت و به روش پرسشنامه ای اطلاعات مورد نیاز از این واحدها طی یک دوره پروارجمع آوری شد. در این پژوهش با استفاده ازروش حداقل مربعات اصلاح شده تابع تولید مرزی قطعی تخمین زده شد و کارایی فنی واحدها تعیین شد. اثرعوامل مختلف بر کارایی فنی واحدها نیز به روش تجزیه واریانس یک طرفه و با آزمون دانکن مورد بررسی قرار گرفت. درضمن توابع تولید خطی و متعالی نیز با استفاده از روش حد اقل مربعات معمولی برآورد گردید.در فاز دوم تحقیق، تعداد 20 واحد پرواربندی دارای بیشترین کارایی فنی انتخاب شدند. این20 واحد، به طور تصادفی در 2 گروه 10 تایی(آزمایشی و شاهد) قرار داده شدند.درگروه آزمایشی، طی یک دوره پرواربندی اصول علمی پرواربندی رعایت شد ودرگروه شاهد پرواربندی به روش معمول توسط دامدارصورت گرفت. در نهایت میانگین های کارایی فنی این دوگروه توسط آزمون t با یکدیگر از لحاظ آماری مورد مقایسه گرفت. نتایج فاز اول نشان داد که میانگین کارایی فنی در 70 واحد پرواربندی مورد مطالعه 02/47 درصد بود. میانگین افزایش وزن روزانه گوساله ها 701 گرم، میانگین طول مدت پروار 5/144 روز، میانگین پروتئین خام مصرفی روزانه940 گرم، میانگین انرژی متابولیسمی مصرفی روزانه 36/17 مگاکالری و میانگین ظرفیت فعال گاوداری ها 27 راس بود. بیشترین ضریب همبستگی بین کارایی فنی و افزایش وزن طی دوره پرواربندی وجود داشت(843/0). بین مناطق شرق،مرکزی، غرب و جنوب استان از نظر میانگین کارایی فنی و میانگین افزایش وزن روزانه با یکدیگرتفاوت معنی دار وجود نداشت (05/0 p>). براساس نتایج فاز دوم تحقیق، میانگین کارایی فنی درگروه آزمایشی(60/0) بیشتر از گروه شاهد(33/0) بود و بین آنها نیز از لحاظ آماری تفاوت معنی دار وجود داشت(025/0 p<). براساس نتایج بدست آمده،در شرایط موجود با مدیریت صحیح عوامل تولید، می توان کارایی فنی واحدهای پرواربندی گوساله در استان را افزایش داد.