بررسی تنوع ژنتیکی گاوهای بومی مازندران و گاوهای هلشتاین با استفاده از نشانگر ISSR-PCR

آگاهی از سطح تنوع ژنتیکی نژادهای بومی اطلاعات مهمی جهت مدیریت منابع بومی برای جلوگیری از کاهش ناشی از همخونی و نیز حفظ تنوع ژنتیکی فراهم می آورد. هدف از این پژوهش، ارزیابی تنوع ژنتیکی گاوهای بومی مازندران و مقایسه آن با نژاد هلشتاین با استفاده از نشانگرهای بین ریزماهواره ای (ISSR) بود. در این طرح از تعداد 71 راس گاو مازندرانی و 104 راس گاو هلشتاین نمونه گیری به عمل آمد. نمونه های DNA به روش استخراج نمکی تغییر یافته، استخراج شدند. برای انجام PCR از پرایمر C 9 (AG) استفاده شد. بررسی الگوی باندی نشان داد که تعداد 30 (75/93 درصد) و 24 (75درصد) باند چندشکل به ترتیب در نژادهای مازندرانی و هلشتاین وجود داشته است. میانگین تعداد آلل موثر، تعداد آلل مشاهده شده، شاخص شانون و شاخص تنوع ژنی نئی در گاو بومی به طور معنی داری (05/0>p) بیشتر از گاو هلشتاین بود. سطح پایین تر تنوع در گاوهای هلشتاین ممکن است به دلیل اجرای برنامه های انتخاب شدید و تلقیح مصنوعی باشد. به هر حال گاوهای نژاد بومی کمتر تحت تاثیر انتخاب مصنوعی قرار گرفته اند.