ارزیابی اثرات همخونی بر صفات رشد قبل از شیرگیری و زنده مانی بره در گوسفندان ایران بلک

برای ارزیابی اثرات همخونی بر صفات رشد قبل از شیرگیری و زنده مانی از تولد تا شیرگیری در گوسفند نژاد ایرانبلک به ترتیب از 5716 رکورد وزن تولد و زندهمانی و 4801 رکورد وزن شیرگیری، افزایش وزن روزانه قبل از شیرگیری و نسبت کلیبر استفاده شد. داده های مورد استفاده طی سالهای 1363 تا 1390 توسط ایستگاه اصلاح نژاد دام شمال شرق کشور(عباسآباد) جمعآوری شده بود. پارامترهای ژنتیکی با آنالیز تک صفتی، مدل دام و با روش (REML) برآورد شدند. 55 درصد کل جمعیت همخون بودند. میانگین ضریب همخونی کل جمعیت و حیوانات همخون به ترتیب 19/4 و 59/7 درصد بود. در بین حیوانات همخون حداقل و حداکثر ضریب همخونی به ترتیب 2/0 و 7/34 درصد بود. روند همخونی در هر سال و در هر نسل به ترتیب 34/0 و 33/1 درصد بود(05/0>P). افت ناشی از همخونی به ازای یک درصد افزایش ضریب همخونی در گله برای وزن تولد، وزن شیرگیری و افزایش وزن روزانه قبل ازشیرگیری، به ترتیب 9-، 29-، 34/0-گرم و برای زنده مانی 03/0- درصد و معنیدار بود(05/0>P). ولی افت ناشی از افزایش همخونی برای نسبت کلیبر معنیدار نبود (05/0