تحلیل اثرات یارانه بر تقاضای آب خانگی شهر تهران

در این مطالعه به منظور تحلیل اثرات یارانه بر تقاضای آب خانگی، تابع تقاضای بلندمدت آب خانگی در شهر تهران برآورد می شود. داده ها به صورت سری زمانی فصلی است و دوره زمانی 1387-1379 را دربر می گیرد. متغیرهای توضیحی عبارت اند از: قیمت متوسط آب، متوسط هزینه خانوار، شاخص کالاها و خدمات مصرفی، قیمت تمام شده آب، یارانه، میزان بارندگی و میانگین درجه حرارت. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که کاهش یا حذف یارانه آب، تقاضای آب را در بخش خانگی کاهش می دهد. همچنین از بین متغیرهای موثر بر تقاضای آب، متغیر یارانه به طور نسبی بیش از سایر متغیر ها بر مصرف آب تاثیر دارد. حداقل مصرف آب خانگی شهروندان تهرانی 170 لیتر در روز بوده است و بیشترین اضافه مصرف آب خانگی در فصل تابستان و پاییز صورت می گیرد.