نام ها و القاب حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف در عرفان اسلامی

در انسان شناسی عرفان اسلامی، انسان، اشرف و زبده همه مخلوقات است و عصاره همه انسان ها، انسان کامل است؛ چون جامع همه حضرات و مظهر اسم « الله » می باشد. لذا انسان کامل، خلیفه خدا بر روی زمین بوده و عالم هیچ گاه از وجود او خالی نیست. انبیا و اوصیای الاهی مصداق انسان کامل اند و اکمل و اتم آن ها، پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله و سلم می باشد و پس از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و ائمه مطهر، اهل بیت علیهم السلام نمونه های روشن انسان کامل هستند. انسان کامل در همه زمان ها، هادی و مرشد خدا جویان و سالکان طریقت می باشد.
در تصوف و عرفان اسلامی، از انسان کامل با القاب، نام ها، تعابیر، ویژگی ها و اوصاف متفاوت و متعددی یاد کرده اند که از نظر مفهوم و مصداق به هم نزدیک و مترادف می باشند که از جمله آن ها عبارتند از: خلیفه، امام، قطب، غوث، هادی، مهدی، صاحب الزمان. حال این سوال قابل طرح است که بین عناوین و نام های متعدد انسان کامل، در عرفان اسلامی با حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، امام دوازدهم شیعه امامیه چه ارتباط معنایی و مصداقی وجود دارد؟ در بررسی اجمالی انجام شده، به نظر می رسد الفاظ و اوصاف به کار رفته برای انسان کامل در تصوف و عرفان اسلامی، مترادفات و القاب و اوصاف «مهدویت شیعی» است که در متون و آثار عرفانی، به صورت صریح، یا با رمز و اشاره آمده است. در این مقاله به بررسی تجلی انسان کامل و امام زمان شیعی در آیینه عرفان اسلامی پرداخته شده است.