مقایسه اثر فرآورده های مختلف اریتروپویتین بر سطح هموگلوبین بیماران تحت همودیالیز

در اکثر مبتلایان به نارسایی مزمن کلیه، یک کم خونی نرموکروم- نرموسیتیک وجود دارد. علت اصلی کم خونی در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه تولید ناکافی اریتروپویتین توسط کلیه ها است. این مطالعه با هدف مقایسه اثر فرآورده های مختلف اریتروپویتین بر سطح هموگلوبین بیماران تحت همودیالیز انجام گرفت.
در این مطالعه کوهورت، 126 بیمار همودیالیزی با هموگلوبین کمتر از 11 گرم در دسی لیتر در مرکز دیالیز بیمارستانهای امام رضا و امام خمینی کرمانشاه که تحت درمان با اریتروپویتین اکسی پوئیتین (65 بیمار) و یا پی دی پوئیتین (61 بیمار) بودند، انجام شد. هر دو اریتروپویتین با دوز 50 تا 100 واحد بر کیلوگرم، در 3 دوز منقسم در هفته، بصورت زیرجلدی تزریق شد و طی دو ماه پیگیری شدند. نتایج آن که تغییر در هموگلوبین و فشارخون بعداز درمان بود در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت.
میانگین افزایش سطح هموگلوبین بیماران در گروه اکسی پوئیتین 5/1±16/0 و در گروه پی دی پوئیتین 4/1±99/0 گرم در دسی لیتر بود (02/0p=). علیرغم عدم وجود تفاوت آماری معنی دار بین میانگین هموگلوبین قبل از درمان در دو گروه، بعد از درمان تغییرات میانگین در گروه پی دی پوئیتین (4/1±99/0) بیشتر از گروه اکسی پوئیتین (5/1±16/0) بود. در گروه اکسی پوئیتین میزان افزایش فشار خون در پایان دو ماه، بیش از گروه پی دی پوئیتین بود (04/6±32/8Systolic= و 89/6±45/8Diastolic= در مقابل 09/7±38/4 Systolic= و 63/5±36/4Diastolic=) (05/0>p).
نتایج این مطالعه نشان داد که افزایش سطح هموگلوبین در گروه پی دی پوئیتین بیش از گروه اکسی پوئیتین بوده است، بنابراین به دلیل در دسترس تر بودن، صرف هزینه کمتر و قیمت پایین تر، می توان پی دی پوئیتین را برای درمان کم خونی در بیماران همودیالیز استفاده کرد.