بررسی میزان اضطراب دانشجویان دانشکده بهداشت و پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین و ارتباط آن با انجام فرائض دینی

اضطراب حالت ناخوشایندی است که بر سلامت و تندرستی انسان اثرگذار بوده و زمینه ساز بسیاری از مشکلات جسمی و روانی است، قرآن در سوره های طه (آیه 124)، انعام (آیه 82) و اسراء (آیه 82) به صراحت تنها راه آرامش حقیقی را جهت گیری الهی اعلام فرموده است. هدف از مطالعه حاضر تعیین میزان اضطراب دانشجویان دانشکده بهداشت و پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین و ارتباط آن با انجام فرائض دینی بود.
مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی است که روی 400 نفر از دانشجویان دانشکده بهداشت و پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند در مدت یک ماه صورت گرفت. ابزار مورد استفاده پرسشنامه استاندارد اضطراب بک با 21 سوال بود به علاوه سوالاتی در مورد فرائض دینی به این پرسشنامه اضافه گردید. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و تحلیلی و نرم افزار SPSS v.17 استفاده شد. میانگین اضطراب دانشجویان شرکت کننده در مطالعه برابر با 41/0±58/1 بود و 8 درصد از آنها اضطراب شدید داشتند. بین خواندن نماز و 8 زیر حیطه اضطراب رابطه معنی داری مشاهده شد (05/0p<). به علاوه بین جنسیت و محل سکونت با اضطراب رابطه معنی دار وجود داشت (05/0p<).
شناساندن بیشتر فعالیت های دینی و جهت گیری به سمت فرائض دینی در دانشجویان منجر به کاهش اضطراب خواهد شد، همچنین مشاوره و حمایت بیشتر از دانشجویان دختر و دانشجویان خوابگاهی، کاهش اضطراب در آنها را در پی خواهد داشت.